Önglar í stórum línuskipum eru geymdir á rekkum. Önglarnir eru festir við fiskilínuna með taumi. Algengt er að fest öngla við sigurnagla sem geta snúist utan um línuna og minnka hættu á að öngullinn og taumurinn vefjist utan um fiskilínuna.

Helsti ókostur þess að hafa önglana áfasta fiskilínunni er að viðhald á önglum verður takmarkað - einungis eru settir önglar í stað þeirra sem hafa slitnað af og þeirra sem eru mjög mikið skemmdir (ef tími gefst til). Hugmyndin að verkefninu er að taka önglana af fiskilínunni og geyma á rekkum þannig að taumur er áfastur önglunum en ekki fiskilínan.

Við það að hafa önglana aðskilda frá fiskilínunni er hægt að sinna viðhaldi á önglunum hvenær sem tími gefst til úti á sjó eða í landi og setja nýja öngla á þegar hentar.

Meginmarkmiðið er að ljúka við hönnun, smíði, forritun og prófanir á vélbúnaði sem samanstendur af tveimur einingum sem verða nefndar Ábótinn og Stripparinn. Ábótinn setur öngla á fiskilínu á meðan hún er lögð í sjó.